Μια νέα έρευνα μας προσφέρει χρήσιμες πληροφορίες για την δυσκολία που έχουν οι άνδρες στην επιλογή της κατάλληλης θεραπείας ή πλήρους αφαίρεσης του καρκίνου του προστάτη σε πρώιμο στάδιο.
Οι ερευνητές μελέτησαν τους ασθενείς για 10 χρόνια και δεν βρήκαν κάποια διαφορά μεταξύ των δεικτών θνησιμότητας ανάμεσα σε εκείνους που επέλεξαν 1)εγχείρηση 2) ακτινοβολία 3) παρακολούθηση-έλεγχο της πορείας και θεραπεία μόνο στην περίπτωση μετάστασης.
Οι δείκτες θνησιμότητας από αυτό τον τύπο καρκίνου είναι συνολικά χαμηλοί: μόνο 1% των ασθενών σε 10 χρόνια μετά την διάγνωση. Ο καρκίνος, είναι πολύ πιθανό να επεκταθεί στους άνδρες που επιλέγουν την απλή παρακολούθηση από την θεραπεία σε πρώιμο στάδιο. Περίπου, το 50% των ασθενών της έρευνας που ξεκίνησε με παρακολούθηση θα έκανε εγχείρηση/ακτινοβολία.
Οι γιατροί λένε πως τα ευρήματα θα μπορέσουν να καθησυχάσουν τους άνδρες ως προς το οτι η εγχείρηση και η ακτινοβολία αποτελούν εξίσου λογικές επιλογές στα πρώιμα στάδια της ασθένειας.
“Μπορώ να συμβουλέψω καλύτερα τους ασθενείς” αναφέρει ο Dr. Freddie C. Hamdy, επικεφαλής της έρευνας από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης στην Αγγλία. “Μπορώ να τους πω με ακρίβεια”: “Κοίτα, οι πιθανότητες σου να πεθάνεις από καρκίνο είναι πολύ πολύ μικρές. Αν δεχτείς θεραπεία θα επωφεληθείς. Θα περιορίσει την ασθένεια από το να αναπτυχθεί εκτός της περιοχής του προστάτη και αυτό θα είναι το παράπλευρο κέρδος που θα έχεις.”
Η συχνή παρακολούθηση περιλαμβάνει κλινικές επισκέψεις με εξετάσεις του προστάτη, περιοδικές βιοψίες και εξετάσεις αίματος για PSA (αντιγόνο του προστάτη), μια ουσία που μπορεί να υποδεικνύει ότι η ασθένεια χειροτερεύει. Μεταξύ 40% και 50% των ανδρών με καρκίνο σε αρχικό στάδιο στις Ηνωμένες Πολιτείες επιλέγουν την παρακολούθηση.
Η έρευνα που δημοσιεύτηκε στην “New England Journal of Medicine” ήταν η πρώτη που περιελάμβανε λεπτομερείς πληροφορίες από τους ασθενείς για τις επιπτώσεις των θεραπειών.
Οι άνδρες που έκαναν εγχείρηση αφαίρεσης προστάτη, ήταν πιο πιθανό να έχουν επίμονη ανικανότητα και ακράτεια. Αυτοί που επέλεξαν την ακτινοβολία αναφέρουν προβλήματα στο έντερο μετά από 6 μήνες θεραπείας (συνήθως με σταδιακή βελτίωση). Η σεξουαλική λειτουργία επίσης μειώθηκε μετά την ακτινοβολία αλλά επανέρχεται σχετικά.
Και στις 3 ομάδες δεν παρουσιάζονται διαφορές σε παράγοντες όπως το άγχος, η κατάθλιψη, το πως αισθάνονται για την υγεία τους και πως αυτή επηρεάζει την ποιότητα της ζωής τους.
Ο Peter T. Scardino, χειρούργος καρκίνου του προστάτη και επικεφαλής του τμήματος χειρουργικής του Memorial Sloan Kettering Cancer Center στη Νέα Υόρκη που δεν μετείχε στην έρευνα, είπε ότι η μελέτη ήταν σημαντική γιατί δεν υπήρχαν επαρκή δεδομένα που να συγκρίνουν την εγχείρηση, την ακτινοβολία και την κλινική παρακολούθηση σε ασθενείς που ήταν σε πρώιμο στάδιο. Τα ευρήματα, βοηθούν στην επιβεβαίωση ότι η παρακολούθηση αποτελεί μια πολύτιμη προσέγγιση για πολλούς άνδρες. Είπε ότι είναι κατάλληλο για το 1/3 του 50% αυτών σε πρώιμο στάδιο και μόνο το 1/3 εξ’ αυτών θα χρειαστεί θεραπεία μέσα σε 10 χρόνια.
Αλλά ο dr Scardino τονίζει πως η παρακολούθηση πρέπει να γίνεται συχνά και με μεγάλη προσοχή, για το υπόλοιπο της ζωής του ασθενούς. Προσέθεσε ότι ένα σημαντικό μήνυμα από την έρευνα είναι πως ο πρώιμος προστάτης δεν επείγει και οι ασθενείς έχουν τον χρόνο να επιλέξουν τι θα κάνουν.
Παγκοσμίως το 2012 υπήρχαν 1.1 εκατομμύρια περιπτώσεις καρκίνου του προστάτη και 307.000 θάνατοι, δεδομένα που συγκεντρώθηκαν από το Διεθνές Γραφείο για την έρευνα του Καρκίνου. Στις Ηνωμένες Πολιτείες υπάρχουν περίπου 181.000 περιπτώσεις ενώ 26.000 θάνατοι αναμένονται για το 2016. Επίσης, η μέση ηλικία για την διάγνωση του είναι τα 66 χρόνια και η ασθένεια προκύπτει συχνά στα 40. Οι περισσότεροι άνδρες που έχουν καρκίνο του προστάτη δεν πεθαίνουν από αυτόν, σύμφωνα με το Αμερικανικό Σωματείο Καρκίνου.
Η ασθένεια συνήθως μεγαλώνει πολύ αργά-αλλά οχι πάντα. Μερικές περιπτώσεις είναι πιθανόν θανατηφόρες, αλλά τα τεστ δεν μπορούν πάντα να επιβεβαιώσουν ποιες είναι αυτές. Η αβεβαιότητα αφήνει τους περισσότερους σε δίλημμα, κυρίως λόγω του εντέρου, της ουροδόχου κύστης και των σεξουαλικών προβλημάτων από την θεραπεία.
Σε έρευνα του Dr Hamdy προκειμένου να διαπιστωθεί αν οι ασθενείς προβαίνουν σε αχρείαστες εγχειρήσεις/ακτινοβολία που τελικά επιδρούν αρνητικά στην υγεία τους επέλεξε την εξέταση 1.643 ασθενών μεταξύ 50-59 χρόνων που είχαν πρώιμο στάδιο καρκίνου έχοντας κάνει την εξέταση ρουτίνας ή την βιοψία με τον καρκίνο να εντοπίζεται στον προστάτη χωρίς να έχει επεκταθεί στα υπόλοιπα όργανα.
Οι ασθενείς μοιράστηκαν τυχαία σε 3 ομάδες. Στη μια ομάδα ανήκαν εκείνοι που έκαναν εγχείρηση, στην δεύτερη αυτοί που έκαναν ακτινοβολία και στην τρίτη αυτοί που παρακολουθούνταν. Η ασθένεια εξαπλώθηκε σε 33 άνδρες που έκαναν παρακολούθηση, σε 13 που έκαναν εγχείρηση και σε 16 που έκαναν ακτινοβολία. Οι διαφορές ήταν στατιστικά σημαντικές.
Μετάσταση σε κοντινό όργανο ήταν επίσης πιο κοινό σε αυτούς που επελέγησαν για παρακολούθηση: 112 περιπτώσεις, συγκρινόμενες με 46 στις ομάδες που είχαν χειρουργηθεί ή κάνει ακτινοβολία. Με το πέρας του χρόνου, οι περισσότεροι ασθενείς με παρακολούθηση οδηγούνταν στην θεραπεία.
Ο dr.Hamdy είπε οτι δεν χρειαζόντουσαν απαραίτητα θεραπεία όλοι αυτοί που παρακολουθούνταν. “Γνωρίζουμε οτι το 80% αυτών δεν είχαν δείξει σημάδια προόδου ,προσθέτοντας ότι το άγχος και κάποια υποψία τους οδήγησε στην επιλογή της θεραπείας.”
Πηγή: New York Times